Mijn mannen zijn op dit moment into Stromae. Elke avond na het eten gaat zijn muziek op. Na het eten moeten ze altijd even de net opgedane energie kwijt en daarvoor is dansen op Stromae heel geschikt. Voor mij ook heel fijn. Dansen heeft mijn voorkeur boven een rugbytoernooi of hardloopwedstrijd in de woonkamer.
Dansen is leuk en je kan het met z’n allen doen. Alhoewel de grootste man in huis hier niet door wordt aangestoken. Maar ik doe vrolijk mee. Alleen die danspassen….ik kan het niet nadoen. Zij imiteren Stromae op wonderbaarlijk nauwkeurige wijze. Vloeiende passen afgewisseld met schokkende bewegingen, als een robot, op de maat van de muziek. Als ik dit ook probeer krijg ik direct commentaar van de broers (net als wanneer ik spontaan in zingen uitbarst).
Naast lichamelijke beweging is een bijkomend voordeel is dat ze ook nog een beetje Frans leren. Ze zingen mee en vragen af en toe uitleg:
Wat is formidable mam?
Dat is Frans voor formidabel.
Wat betekent formidabel?
Nou eh…groots, geweldig, fantastisch
Stromae is formidable hè mam!?
Jazeker!
En soms krijg ìk uitleg, zoals bij het nummer Ave Cesaria:
Mam, dit lied gaat over Ebola……….
Luidkeels zingen ze ‘Ebola, Ebola’ in plaats van ‘Evora, Evora’. Ik hoor het nu ook als Ebola. Echt een gevalletje ‘Mama appelsap’.
Nu maar hopen dat ze niet de kledingstijl van de Maestro overnemen.
Een van de favorieten van het steengoede album ‘Racine carrée’:
(Wat overigens ‘vierkantswortel’ betekent. Weer wat geleerd.)
