Drie weken doorgebracht in Italië en Frankrijk. Een heerlijke vakantie, of eigenlijk meer een roadtrip. Via Straatsburg naar Lago Maggiore, door naar Toscane en ter afsluiting een aantal nachten in de Vogezen in Frankrijk. Een aanrader. Een paar lange autoritten, dat wel, maar de moeite waard. Een autoreis met kinderen is altijd enerverend:
- 10 minuten na vertrek: ‘is het nog ver?’
- Na 15 minuten: ‘ik moet plassen’
- Na 25 minuten: ‘ik moet ook plassen’
- Help, mijn arm zit klem tussen de koelbox, de tennisrackets en de spelletjestas
- Mam, mijn legopoppetje is gevallen, kan jij er bij?
- Pap, ik ruik een brandlucht! (dit bleek onze geavanceerde koelbox met koelmotor; een uitvinding van mannen voor mannen, want zo is je bier koud bij aankomst)
- Zijn we al in Stokkane?
- ‘Mam, mam, mam’…..’Ja?’ Niks hoor! (dit vinden ze zelf supergrappig)
Maar als je dan op je bestemming aankomt, is de voldoening groot. De omgeving van Lago Maggiore is prachtig. We varen langs pittoreske eilandjes, eten ijsjes en onze kleinste man steelt de harten van de Italiaanse mama’s. Ze knijpen bambino in zijn wang en leren hem pasta eten zoals het hoort. Voor hem geen gesneden spaghetti meer.
Het voetbalstadion van Milaan mocht niet ontbreken in onze trip. Niet mijn eerste keus, maar op moederdag mag ik kiezen, wordt mij meegedeeld. Grote broer zijn hart gaat sneller kloppen bij de aanblik van het gras, de tribunes en de winkel met voetbalaccessoires. Ik ben vooral gefascineerd door de blikjes ‘grow your passion’….gevuld met graszaad, waarmee je het AC Milan gras in je eigen tuin kan kweken. Kopen mensen dit?
Het sfeertje in Italië bevalt ons. Iedereen lijkt hier wat meer de tijd te nemen (behalve achter het stuur dan). De benzinepomp medewerker die voor je tankt. Het gebruikelijke espressootje aan de bar, na een drie uur durende lunch. En als we ’s avonds voor onze casa een wijntje doen met uitzicht op het meer en de bergen, heerst er een absolute stilte, op het gekwetter van de vogels na (en nadat de jongens eindelijk slapen, na de strijd om wie er boven in het stapelbed mag).
Onze passie groeit.
En we rijden verder, raam open, muziek aan: Freeheeheeee
