StepZoon wilde een space scooter van de Sint. Dit is een step waarmee je de snelheid van een scooter kan benaderen. Hij althans. Een leuk ding, maar nogal prijzig. Het toeval wilde dat nichtje Tinkerbell haar space scooter was ontgroeit en deze graag overdroeg aan de Sint. Ik vond het een perfecte oplossing, hier konden we iets mee. Een klein detail; Tinkerbell houdt van roze. De step was dan ook roze…..héél roze.

Ik stelde voor aan Man om hem even over te spuiten. Hij keek me aan, rolde met zijn ogen en zei: ‘even overspuiten??’. Hoe kon ik het bedenken. Nee, zo werkt dat niet! Hij moet helemaal uit elkaar, geschuurd, afgeplakt, zorgvuldig geschilderd, nog een keer, nieuwe anti-slip strip en dan nog afmonteren. Bij de thee-automaat op het werk bleek dat mijn (vrouwelijke) collega’s ook het probleem niet zagen van ‘even overspuiten’. Dus het lag niet aan mij. Of misschien is het een man-vrouw ding.

Enfin, dit ging dus niet meer lukken voor pakjesavond de volgende dag. Een rijm incl. een bus verf en uitleg (Sint kreeg de step van Tinkerbell, je kent haar wel…) was de oplossing. Zoon was blij met zijn step, roze of niet.

Hij wilde er meteen mee naar school, maar het verfproject was nog niet gestart; een goede en uitgebreide voorbereiding is het halve werk, volgens Man. Toch wilde hij erop uit. We reden naar school. Ik op de fiets in een poging hem bij te houden op zijn wannabe-scooter. Ergens voelde het niet lekker. Mijn zoon op zo’n knalroze ding. En waarom? Omdat de maatschappij verdeeld is in blauw en roze. Blauw (stoer) is voor jongens, roze (lief) voor meisjes, punt. Iemand heeft dit ooit bedacht en vanaf dag 1 gaan we hierin mee. Ook ik helaas. Maar Zoon lijkt er vooralsnog geen probleem mee te hebben.

Als ik hem ophaal uit school roepen 2 jongens uit zijn klas; ‘kijk daar gaat ie op zijn heeeeeele roze space scooter!’. Ik roep snel ‘hij gaat hem nog verven hoor!’. Zoon zoeft me voorbij en zegt ‘ah joh mam, ze plagen maar wat’. Ik ben vervuld met trots. Wat een houding, mijn zoon! Vanavond aan Man vragen of hij zo snel mogelijk het verfproject kan starten.

En dan, na een paar avonden zwoegen staat ie te pronken in de woonkamer. De mooiste space scooter die ik ooit gezien heb. Perfect afgewerkt. Uniek in zijn soort. En blauw….heel blauw!

En daarna dansten we samen door de kamer:

Share This:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wil je mijn columns in je mailbox ontvangen?

Voer dan hier je emailadres in:

Eerdere columns
Lees en luister
Muziek, (sterke) verhalen, toevallige gebeurtenissen, kunst, boeken, en nog meer muziek...
Columns in je mail

Bericht ontvangen als er een nieuwe column verschijnt? Vul hier je emailadres in: