Vriendin Cé stuurt mij een mail vanaf haar werk. ‘Ik. Heb. Zo. Geen. Zin. Vandaag.’ schrijft ze. Die punten hè, daar zit het ‘m in. Als die er niet stonden, zou ik denken dat ze niet zo’n zin heeft om te werken vandaag. Maar nu denk ik ‘Wow, Ze. Heeft. Echt. Geen. Zin. Vandaag.’

Het is niet de collega met zijn ochtendkoffieadem, je briljante voorstel dat door je leidinggevende wordt neergesabeld of het excel sheet waar net al je formules uit zijn verdwenen. Nee, dat kan je allemaal aan. Het is zo’n geval waarin je diepgewortelde verlangen naar vrijheid opeens sterk naar boven komt. Je wilt weg van je bureau, je laptop, van alles. Zo’n moment waarop je even alleen maar kan denken aan wonen op een paradijselijk eiland met je geliefden, je snorkel en je paarden. En het verlangen om elke dag verse vis te bakken op een zelfgemaakt vuurtje. Op zulke momenten gebruik je dus punten in je zin.

Die punten worden al door Jan en alleman gebruikt. Dat gaat zo met trends. Deze week ontdekte ik een nieuwe taaltrend: de sterretjes. Ze stonden in een mail van een gerenommeerd journalist die ik een uitnodiging had gestuurd voor een evenement. Hij schreef het volgende:

Dank voor je uitnodiging, maar ik doe *niet* aan ‘feestelijkheden’ .

Interessant. Wat bedoelt hij met die sterretjes? Het is geen typefout, want verderop in zijn mail gebruikt hij de sterretjes nog een keer. Het is ook niet ter vervanging van aanhalingstekens, want die gebruikt hij bij ‘feestelijkheden’. Wat bij mij meteen de vraag oproept of hij ons evenement niet feestelijk vindt (niet dat ik snel beledigd ben).

Sterretjes gebruik je als je iets wilt benadrukken en je vetgedrukt functie het niet doet. Of als je een scheldwoord niet voluit wilt typen omdat je kind meekijkt (F*CK) of als je een wachtwoord wilt verbergen (*****). Ik denk in het geval van de journalist dat hij gewoon niet al te bot over wilde komen en er daarom wat sterretjes in heeft gegooid, in plaats van vetgedrukte woorden of alles in hoofdletters te zetten. Maar tussen de regels door lees ik wat hij eigenlijk wil zeggen:
‘Ik. Heb. Zo. Geen. Zin. Vandaag.’

Ik ga die sterretjes erin houden, het staat leuk en wat je er ook mee wilt zeggen, het met sterren omgeven woord krijgt automatisch meer aandacht. Het is nog leuker om de sterretjes te gebruiken als gebaar in een gesprek. Het is even oefenen, maar het staat indrukwekkender dan de aanhalingstekens die je denkbeeldig in de lucht tekent. Collega Eemie en ik gebruiken ze al.

Wie volgt?

Een klassieker voor de Friends fans:

Share This:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wil je mijn columns in je mailbox ontvangen?

Voer dan hier je emailadres in:

Eerdere columns
Lees en luister
Muziek, (sterke) verhalen, toevallige gebeurtenissen, kunst, boeken, en nog meer muziek...
Columns in je mail

Bericht ontvangen als er een nieuwe column verschijnt? Vul hier je emailadres in: