Vorige week heeft Bruce Springsteen zijn concert afgelast in North Carolina. Dit uit protest tegen een nieuwe anti-homo wet, die daar zojuist was ingevoerd. Ringo Starr en Bryan Adams volgden zijn voorbeeld en annuleerden ook hun concerten. En dan ben ik toch weer blij met Nederland. Als hier iemand al op het idee komt om zo’n wet te verzinnen, zijn er minstens 500 actiegroepen die direct ingrijpen. Gelukkig. Guus Meeuwis kan zijn concert gewoon door laten gaan.
Iemand die ook opkwam voor minderheden en minder bedeelden was Johnny Cash. Arbeiders op katoenplantages, indianen, dissidenten. Johnny schreef prachtige teksten, over degenen voor wie het leven een grotere uitdaging is dan voor anderen. En hij zong oprecht. Dat kon hij ook, want hij was ervaringsdeskundige. Hij heeft de gevangenis van binnen gezien, heeft armoede en honger gekend en bezat de spiritualiteit van een indiaan.
Zo verwoordde hij in ‘Folsom prison blues’ perfect de gevoelens van gevangenen. En zong hij in ‘The Ballad of Ira Hayes’ over het onrecht wat indianen is aangedaan.
Cash had een groot hart, maar was geen heilige, alhoewel hij in zijn latere leven wel een poging deed er een te zijn. Hij zong vol passie ‘I walk the line’, maar het rechte pad bewandelen lukte hem nauwelijks. Teveel verleidingen. Pillen, mooie vrouwen en geld. Sowieso geen goede combinatie, maar zeker niet als je van alles teveel neemt.
Ondanks zijn eigen sores en, op veel momenten, tragische leven, was hij de ‘Man in black’. Hij droeg voornamelijk zwarte pakken en zong:
I wear the black for the poor and the beaten down,
Livin’ in the hopeless, hungry side of town,
I wear it for the prisoner who has long paid for his crime,
But is there because he’s a victim of the times.
Anno 2016, in een zogenaamd ‘ontwikkeld’ land, worden nog steeds wetten geschreven waarin mensen gediscrimineerd worden. Als Johnny nog had geleefd, had hij (vermoed ik) zijn concert in North Carolina niet geannuleerd. Hij had zijn zwarte pak aangetrokken en gezongen:
Well, there’s things that never will be right I know,
And things need changin’ everywhere you go,
But ’til we start to make a move to make a few things right,
You’ll never see me wear a suit of white.
Ik had hem graag nog in een wit pak zien optreden…..
