Deze week kwam hij uit school met bovenstaande tekening. Ik vroeg me af of ik een gesprek met de juf moest aanvragen. Waar zijn de onschuldige eenden met petten gebleven? Je bent pas 7 hoor, denk ik dan. En hoe komt hij aan dit thema? De ‘2de Werelt Oorloog’ Is niet bepaald een onderwerp dat we dagelijks aan de eettafel bespreken.
Maar het moet gezegd….het is een mooie tekening. Met oog voor detail. Bij nadere inspectie zie je een lachende soldaat die zijn hoofd uit een tank steekt, maar de naderende bom nog niet heeft opgemerkt. Een parachutist die door het geweld heen veilig moet zien te landen. En een soldaat die een inktbom over zich heen heeft gekregen (het zwarte poppetje) en zich probeert te beschermen met een schild. Dit had ik er zelf niet uitgehaald, maar heeft hij even toegelicht.
Ik gaf hem een compliment.
Wat ontzettend goed getekend, mooi hoor!
Toen was hij even stil en keek me verbaasd aan.
Waarop hij vroeg ‘echt?’.
Eh ja, hoezo? Meestal twijfelt hij niet aan mijn complimenten.
‘Nou’, zei hij, ‘ik dacht dat je het niet leuk zou vinden dat ik dit teken.’
Ja en wat zeg je daar dan op. Het is geen leuk onderwerp, maar helaas wel dagelijkse kost in veel landen. En ook al probeer je dat nog tegen te houden, dat ziet hij toch ook op t.v. en in de krant die rondslingert. En het is nou eenmaal een mooie tekening. Je mag er van mij nog wel meer met eenden tekenen hoor, zeg ik er nog gauw achteraan. Maar hij is alweer verdiept in een legobouwwerk.
Hopelijk blijft het bij tekeningen en krijgt hij er zelf nooit mee te maken.