Ik stap de lift in en net als ik op het knopje van mijn verdieping druk, hoor ik voetstappen. Snel probeer ik de deuren te sluiten, ik wil in mijn eentje staren naar de nummertjes. TE LAAT. Er stapt een man de lift in. Hij knikt vriendelijk. Ik knik terug. Hij staat recht voor de nummertjes en het bordje met alarminformatie. Er is niets te lezen, er is niets te zien. Ik staar naar de liftdeur en dan naar mijn schoenen en dan naar het plafond. ZUURSTOFFFF
Liften doen iets met je. En soms doen ze alleen wat ze zelf willen. Op mijn werk zijn verschillende liften, die een eigen leven leiden. Er is er een waarbij je niet te dicht bij de deur moet staan, want dan stopt hij ermee, meestal tussen twee verdiepingen in. Bij een andere lift druk je op het knopje naar beneden en brengt hij je standaard naar boven. Een soort guided tour van de lift, waarbij je alle verdiepingen langs gaat voordat je op de begane grond belandt. En als hij merkt dat je haast hebt, stopt hij op iedere verdieping om iemand mee te nemen. Ook als er niemand staat.
Wij raken niet paniek
Zo stond ik onlangs met collega Pjotr in de lift. Aangekomen bij de juiste verdieping bleven de deuren gesloten. We keken elkaar verschrikt aan. Waarop Pjotr met een zenuwachtig lachje constateerde ‘hij gaat niet open’. Net op het moment dat alle alarmbellen dreigde af te gaan in mijn hoofd, besloot de lift zijn deuren te openen. We liepen naar buiten. Pjotr zei ‘ik was niet in paniek geraakt ofzo.
‘Neeee’ zei ik ‘ik ook niet hoor’. Wij weten allebei dat je een lift niet moet laten merken dat je bang bent.
Trappenhuis defect
Vriendin Cé houdt niet van liften. En dat is een understatement. Met enige regelmaat sta ik alleen in een lift (met onze koffers) en loopt zij een trappenmarathon. Onlangs had Cé een salontafel gescoord via Marktplaats. Aangekomen bij de verkoopster ontdekte zij dat de dame in kwestie op de 33e verdieping woonde. 66 trappen om precies te zijn. Maar Cé houdt niet van liften…dus richting trappenhuis. Daar hing een bordje ‘trappenhuis defect’. Ja, ook een trap kan defect zijn. Ze heeft de verkoopster telefonisch op de hoogte gebracht van haar penibele situatie en die is toen met salontafel en al naar beneden gekomen. Gelukkig was het de tafel van haar dromen.
Lol in de lift
Een keer deed de verlichting het niet in de lift op mijn werk. Collega Iek en ik twijfelde tussen het trappenhuis of een donkere lift. We kozen voor het laatste (Cé wordt onwel bij de gedachte). Dat ging prima, totdat er op de volgende verdieping 4 natuurkundigen, waaronder ene Anton, in wilden stappen. We zeiden nog ‘het is echt heel donker hoor hier’ ‘en ‘heel vol’. Maar zij hielden niet van traplopen. Halverwege de rit in het aardedonker fluisterde Iek voor de grap: ‘ooo Anton, is it you?’ waarop hij serieus antwoordde ‘Yes, it’s me’. Het kan ook lollig zijn in de lift.
