Ik speel graag een wedstrijdje op de tennisbaan. Samen met vriendin M (alias Miss Moneypenny, bèta pur sang). M analyseert iedere spelsituatie en ik sla gewoon zo hard mogelijk. We vullen elkaar goed aan. Behalve als het aankomt op onze mentale stabiliteit tijdens een wedstrijd. We willen nog weleens ‘uit het veld geslagen’ raken.
In onze pool spelen we dubbelwedstrijden tegen allerlei types, sommige zijn relaxed, andere fanatiek en een enkeling doortrapt. Zo hebben we Bettie en haar vriendin. Regelmatig staan we tegenover elkaar. Bettie is een nogal stug type, recht voor z’n raap en houdt niet van lachen. Althans niet op de baan, en zeker niet als de tegenpartij dat doet. Ze speelt niet heel goed, maar toch blijkt het lastig om haar te verslaan. Ze slaat vooral, wat ik noem, hoge pisballen. En van die ballen die precies tussen ons door schieten. M en ik roepen dan altijd heel hard naar elkaar ‘voor JOU!!’. Waarbij we vervolgens allebei de bal nakijken en Bettie heel hard lacht (van binnen). Dit kunnen we allemaal nog handelen. M is goed aan het net, ik dek de achterlinie, dus uiteindelijk zijn we meestal aan de winnende hand.
Totdat Bettie Serveert en ik een mooie diepe return sla. Waarop zij gilt ‘UIT!’. M en ik zijn dan even van ons stuk gebracht en denken nog ‘ was die bal niet in?’. Vervolgens spelen we verder, maar de daaropvolgende 3 games denken we allebei nog aan die vermeende uitbal. M reconstrueert de spelsituatie in haar hoofd en ik probeer Bettie op een grijns te betrappen. Conclusie: we zijn niet meer met ons hoofd bij het spel en verliezen het ene punt na het ander.
M en ik hadden bedacht om Betties tactiek over te nemen; UIT roepen als de bal in is, maar ook sjoemelen met het scorebord (een klein tikje in het voorbij lopen en hé, we staan voor!), boos kijken als de tegenpartij lacht (dit werkt niet bij Bettie) en op een cruciaal moment de wedstrijd 5 minuten eerder stoppen omdat we de oppas moeten aflossen….Maar zo zijn we niet natuurlijk. Wij spelen eerlijk, doch fanatiek. En okay, soms juichen we misschien een beetje overdreven als we scoren. Maar we sjoemelen niet met de scores (niet bewust tenminste), we zeggen het eerlijk als de bal in is èn we gaan niet eerder weg. Ook al moeten we wéér trakteren in de bar!
