We lopen het schoolplein op. De meest gehoorde zin die ouders naar elkaar roepen op maandagochtend na de schoolvakantie is: ‘Zo, daar gaan we weer!’. De een roept dit vrolijker dan de ander. Ik kan ook bijna niet geloven dat het zes weken geleden is dat ik hier stond. En ik ga hier waarschijnlijk steeds minder komen, want kleine jongens worden groot.

Grote Zoon, nu een achtste groeper, zegt: ‘Doei!’. Als hij de school binnen wil gaan, roep ik dat ik nog even mee loop naar z’n klas. Hij draait zich om: ‘Hoezo!?’. Ik trek een verontwaardigd gezicht. Waarop Kleine Zoon (vijfde groeper) mijn hand pakt en zegt: ‘Je mag wel meelopen naar mijn klas hoor mam’. 

In de auto op weg naar mijn werk denk ik aan de weekplanning die gevuld is met school, twee voetballende jongens, speelafspraken, een werkende en wielrennende Man, mijn tenniscarrière (geen Wimbledon niveau, maar toch) en de nodige sociale activiteiten. Ik kom tot de conclusie dat het eigenlijk heel onhandig is hier ook nog een baan bij te hebben. Ik vermoed dat ze bij de voetbalclub en op school ook vaak denken: ‘Wat onhandig eigenlijk dat die ouders allemaal werken. Anders hadden we veel minder moeite hulpouders te vinden op maandagochtend, dinsdagmiddag en donderdag tussen de middag.’

Maar we beginnen met frisse moed aan het nieuwe jaar. Met mijn achtste groeper, die dit jaar een middelbare school gaat kiezen (een waar ik niet teveel huiswerk krijg!), die gaat schitteren in de eindmusical (ik ga echt niet zingen!) en op schoolkamp gaat (YESS!!).

En mijn vijfde groeper die trots vertelt dat hij nu op een ‘droomboek’ mag werken. Dit is een ander woord voor Chromebook, blijkt na correctie van zijn broer. Ook heeft hij Engelse les gehad en brengt dit bij thuiskomst meteen in praktijk: ‘Gutenevening’ roept hij. Misschien moet Man toch iets minder Duits praten in zijn bijzijn.

Het is vrijdagmiddag, ik rijd van werk naar huis en besef ineens dat de eerste week alweer voorbij is. Er is gevoetbald, gespeeld, getennist, gegeten, gewerkt én gelachen. En het mooie is, maandag begint pas weer volgende week.

Just another manic monday…

Share This:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wil je mijn columns in je mailbox ontvangen?

Voer dan hier je emailadres in:

Eerdere columns
Lees en luister
Muziek, (sterke) verhalen, toevallige gebeurtenissen, kunst, boeken, en nog meer muziek...
Columns in je mail

Bericht ontvangen als er een nieuwe column verschijnt? Vul hier je emailadres in: