Gisteren heb ik een prachtige film gezien, ‘Inside Out’, vrij vertaald: Binnenstebuiten. Een aanrader, voor iedereen die zich af en toe geen raad weet met zichzelf (iedereen dus). Het is een animatiefilm, met veel humor, en een diepere laag. Het verhaal geeft een kijkje in de emotiefabriek die in ons hoofd(kwartier) op volle toeren draait. Plezier, Verdriet, Angst, Woede en Afkeer….allemaal vechten ze om een plekje in ons bestaan. De ene dag neemt de een de overhand en de volgende dag bestuurt een ander het controlepaneel in je hoofd. Ik ken mensen waarbij ze elkaar in rap tempo afwisselen.
In de film is Angst een dun slungelig mannetje, Verdriet is een klein, traag reagerend meisje en Plezier een vrolijk energiek type. Wat zou het heerlijk zijn als Plezier altijd aan het roer stond en ervoor zorgde dat we elke dag vrolijk en gelukkig doorkomen. Maar helaas, zo werkt het niet. Alle emoties zijn nodig. Veel mensen, ook in mijn omgeving, lijden aan depressies en angsten. En dan kun je kiezen uit ontelbaar veel (zelf)hulpboeken die je beloven te leren hoe je gelukkig kunt zijn. Laatst zei een psycholoog hierover, dat we niet moeten streven naar gelukkig zijn, maar moeten proberen te accepteren dat we soms ongelukkig zijn. Want dat hoor bij het leven. En daar worden we dan weer gelukkiger van. Ingewikkeld, maar ik denk dat dit wel eens waar zou kunnen zijn.
Het is een fijne gedachte om al onze emoties als poppetjes te zien. Stuur Plezier naar de sportschool, zodat ze sterk genoeg is om Angst de baas te kunnen. Laat Verdriet af en toe haar gang gaan, maar zorg ook dat Woede niet opgesloten raakt. Kortom, neem zelf de leiding over de fabriek in je hoofd. Hoe moeilijk dat ook is.
Wow, het lijkt nu of ik een zelfhulpboek ga schrijven (Afkeer rent naar mijn controlepaneel). Nee hoor, geen Angst! Mijn hoogste doel met dit stukje is dat, als je dit leest, jouw Plezier even naar voren rent (als ze daar nog niet stond). En dat je de film gaat kijken en iets meer snapt van hoe het er aan toe gaat in je hoofdkwartier.
