Dat ik mijn kleine mannen liefde voor muziek wil meegeven in hun opvoeding mag duidelijk zijn (zie: The Daltons). En zolang we onder één dak wonen, mogen ze meegenieten van mijn muzikale voorkeuren (neeee, niet weer Dob Bylan). Zo ging dat vroeger ook bij mij thuis. Ik ben opgegroeid met Dolly Parton, Johnny Cash, Liesbeth List, Vicky Leandros (wie??), maar ook Bruce Springsteen en The Dubliners schalden op zondagochtend uit de bruine Philips speakers.

Ik had cassettebandjes met mijn eigen afspeellijst, de kleine broers hebben hun eigen online playlist. Vooral grote broer is fanatiek. In een winkel, in de auto, op een feestje….als hij een goed nummer hoort, moet dit bij thuiskomst meteen toegevoegd worden aan zijn afspeellijst. Soms is het leuk als ze op je lijken.

Standaard wordt mijn playlist halverwege afgebroken als Zoon binnenkomt. Zo ook vandaag. ‘Mam, mag ik een leuk liedje opzetten?’ Meestal, voordat ik antwoord geef, word ik getrakteerd op een of andere rapper die verslag doet van zijn erbarmelijke omstandigheden, met teksten waar je als moeder (als je het al verstaat) niet heel blij van wordt. Maar dit keer hoor ik een opgewekt, Marokkaans-achtig deuntje. Ik zie zoon vrolijk door de kamer dansen. ‘Zo leuk mam, dit!’. ‘Zeker leuk’, zeg ik, enigszins verbaasd. Dit was wel het laatste wat ik op zijn playlist had verwacht: de ‘Marrakesh Express’ van Crosby, Stills and Nash, een lied uit 1969 van een stel hippies. Hoe komt dit op zijn lijst?

Daar ben ik snel achter. Het volgende nummer op zijn lijst is Morocash van rapper Ismo (aan de opbouw in zijn playlist moet nog gesleuteld worden). Als zoon iets zoekt, typt hij wat hij denkt te horen. Bij het zoeken naar Morocash (=Marokkaans geld) kom je al snel uit bij Marrakech, de parelstad van Marokko. En dan zit je ineens in de Marrakesh Express.

Na de onschuldige teksten van Crosby, Stills and Nash (ze hadden ook een advocatenkantoor kunnen beginnen), hoor ik de zwaarmoedige Ismo zijn teksten opdreunen. Zoon rapt het eerste couplet mee en weet dan de tekst niet meer. Ik wil nog roepen ‘O, weet je wat ik altijd doe, ik zoek de songtekst op’. Maar ik bedenk me net op tijd. Deze teksten zijn niet voor 10 jarigen.

Toch is het een goed advies om af en toe een songtekst op te zoeken. Want dan kom je erachter dat je al jaren ‘I was in the stream’ zingt in plaats van ‘Islands in the stream’. Dit is niet gebaseerd op een waargebeurd feit.

Van Morocash maar Marrakesh. De wereld is lelijk, de wereld is mooi. Het is soms maar net hoe je ernaar kijkt. Zoon bekijkt het op Spotify in ieder geval van beide kanten.

Looking at the world
Through the sunset in your eyes
Trying to make the train
Through clear Moroccan skies
Ducks and pigs and chickens call
Animal carpet wall to wall
American ladies five foot tall in blue…..

Share This:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wil je mijn columns in je mailbox ontvangen?

Voer dan hier je emailadres in:

Eerdere columns
Lees en luister
Muziek, (sterke) verhalen, toevallige gebeurtenissen, kunst, boeken, en nog meer muziek...
Columns in je mail

Bericht ontvangen als er een nieuwe column verschijnt? Vul hier je emailadres in: